رمزارز ضد تورمی و تورمی چیست؟

آموزش | eye-icon 165 | clock-icon حدود 5 ماه قبل | زمان مطالعه حدود 8 دقیقه
مرضیه تیموری
What-is-deflationary-and-inflationary-cryptocurrency

ممکن است برای هر یک از شما نیز این سوال پیش آمده باشد که آیا ارزهای دیجیتال نیز می‌توانند تورم زا باشند؟ چگونه یک ارز دیجیتال می‌تواند تورمی و یا ضد تورمی باشد؟ برای بررسی مفهوم رمزارزهای تورمی و ضد تورمی و همچنین بررسی تفاوت‌های این دو گروه ارزهای دیجیتال با این مطلب در بک کوین همراه باشید.


رمزارز ضد تورمی چیست؟

رمزارزهای ضد تورمی (Deflationary Cryptocurrency) ارزهای دیجیتالی هستند که با گذشت سال‌ها عرضه‌ی آن‌ها کاهش می‌یابد. در حقیقت اصل اساسی درباره‌ی این رمزارزها این است که جلوگیری از اشباع رمزارز در بازار منجر به بهبود ارزش این رمزارزها شود. برخی از ارزهای دیجیتال ضد تورمی یک محدودیت در عرضه را حفظ می‌کنند در حالی که برخی دیگر ممکن است برای محافظت از ارزش توکن، عرضه‌ی آن را از طریق برخی روش‌ها مانند توکن سوزی کاهش دهند.

یک مثال برای رمزارز ضد تورمی توکنی است که هر سال، 2 درصد عرضه خود را کاهش می‌دهد. با محدودتر شدن عرضه رمزارز و در صورت ثابت بودن تقاضا و یاافزایش آن، ارزش آن رمزارز افزایش خواهد یافت.

همانطور که بیان شد رمزارزهای ضد تورمی از برخی از روش‌ها برای کاهش عرضه در راستای محافظت از ارزش توکن استفاده می‌کنند. 2 روش اصلی بر این کار بازخرید و سوزاندن ارز دیجیتال (Buy-Back and Burn) و سوزاندن در تراکنش (Burn On Transaction) است.

بازخرید و سوزاندن ارز دیجیتال:

در این روش نهاد صادر کننده توکن تعدادی از توکن‌ها را از مردم خریداری نموده و آ‌ن‌ها را به یک آدرس مرده ارسال می‌کند. این فرآیند گردش معینی از توکن‌ها را از بازار حذف نموده و در نتیجه آن‌ها را می‌سوزاند. بنابراین عرضه کاهش می یابد و تقاضا ثابت می‌ماند (یا افزایش می یابد) که باعث افزایش قیمت خواهد شد. BNB، FTT و CAKE برخی از توکن‌هایی هستند که از این روش استفاده می‌کنند.

سوزاندن در تراکنش:

در این روش در تراکنش‌های درون شبکه‌ای توکن‌ها، درصدی از مالیات به طور خودکار سوزانده می‌شود. به بیانی دیگر هر زمان که تراکنش درون شبکه‌ای انجام شود با توجه به حجم تراکنش، درصدی از توکن‌های در گردش سوزانده خواهد شد. این قانون در قرارداد هوشمند توکن‌ها ثبت شده و به طور خودکار انجام می‌شود. بنابراین، هر چه حجم معاملات بیشتر باشد، توکن‌های بیشتری از عرضه کل حذف شده و از آن جایی که تقاضا ثابت مانده و یا افزایش یافته، ارزش توکن افزایش خواهد یافت. SAFEMOON و THUGS برخی از توکن‌هایی هستند که از این روش استفاده می‌کنند.

ارز دیجیتال ضدتورمی

لیست توکن‌های ضد تورمی:

بیت کوین (BTC)، بایننس کوین (BNB)، سولانا (SOL)، پنکیک سواپ (CAKE)، ریپل (XRP)، لایت کوین (LTC)، بیت کوین کش (BCH)، اتریوم کلاسیک (ETC)، سیف مون (SAFEMOON)، پالیگان (MATIC)، فایل کوین (FIL)، ترون (TRX) و... برخی از توکن‌های ضد تورمی هستند.

رمزارز تورمی چیست؟

یک ارز دیجیتال تورمی (Inflationary cryptocurrency)، ارز دیجیتالی است که تعداد توکن‌های در گردش آن در حال افزایش است. برخی از رویکردهای رایج برای معرفی توکن‌های جدید مانند ماینینگ، استیکینگ و سایر روش‌ها می‌تواند در افزایش عرضه در گردش توکن‌ها تأثیر گذار باشد. این افزایش عرضه باعث کاهش ارزش توکن می‌شود.

دوج کوین بهترین مثال از ارزهای دیجیتال تورمی است. یکی از سازندگان Dogecoin سقف عرضه 100 میلیارد DOGE را در سال 2014 حذف کرد. این اقدام در جهت اطمینان از عرضه نامحدود این دارایی بود. در نتیجه این کار، عرضه توکن به راحتی از تقاضا پیشی خواهد گرفت و در نتیجه ممکن است ارزش توکن‌های Dogecoin کاهش یابد.

از سوی دیگر، برخی از دارایی‌های دیجیتالی مانند بیت‌کوین نیز وجود دارند که تا حدودی تورمی هستند. بیت کوین در حال حاضر قابل استخراج است و بنابراین می‌تواند در دسته‌ی ارزهای دیجیتال تورمی قرار بگیرد اما همانظور که می‌دانید مجموع عرضه در گردش بیت کوین 21 میلیون است. هنگامی که عرضه بیت کوین تمام شود، استخراج بیت کوین از بین رفته و در نتیجه بیت کوین به یک ارز دیجیتال ضد تورمی تبدیل می‌شود.

جالب اینجاست که بیت کوین از یک مکانیسم نوآورانه به نام هاوینگ (halving) برای کاهش نرخ تورم استفاده می‌کند و هر چهار سال یک بار، شبکه بیت کوین تعداد کوین های قابل استخراج را کاهش می‌دهد. به عنوان مثال، پاداش استخراج بیت کوین در سال 2016 تقریباً 12.50 بیت کوین بود که این میزان در سال 2020 به تقریباً 6.25 بیت کوین کاهش یافت. در واقع بیت کوین با کاهش قابل توجه پاداش ماینینگ، در مرز باریکی بین ارزهای دیجیتال تورمی و ضد تورمی قرار گرفته است.

رمزارز تورمی در مقایسه با ضد تورمی:

ارزهای دیجیتال تورمی دارای سیستمی هستند که در آن رشد مداوم، تعداد کوین‌های موجود را افزایش می‌دهد، در حالی که ارزهای دیجیتال ضد تورمی دارای سیستمی هستند که در آن عرضه توکن‌های در گردش به تدریج در طول زمان کاهش می‌یابد. در ادامه با هم به بررسی برخی دیگر از تفاوت‌های شاخص بین رمزارزهای تورمی و ضد تورمی می‌پردازیم.

مقایسه رمزارز ضد تورمی و تورمی

عرضه:

عرضه و تقاضا یکی از نکات ضروری برای تمایز بین ارزهای دیجیتال تورمی و ضد تورمی است. حقیقت این است که افزایش یا کاهش هر یک از این‌ها باعث ایجاد تفاوت بین دو نوع رمزارز می‌شود.

به یاد داشته باشید که حتی ارزهای دیجیتال تورمی نیز می‌توانند چندین مزیت قابل توجه برای مقابله با تورم داشته باشند. یک مثال خوب زمانی است که ارزهای دیجیتال تورمی باعث ایجاد سناریویی می‌شوند که در آن تقاضا در نهایت بر عرضه غلبه می‌کند. از سوی دیگر، رمزارزهای ضد تورمی نیز با افزایش قیمت می‌توانند به سرمایه‌گذاران در بهره‌وری بیشتر کمک کنند.

قدرت خرید

در اقتصاد کلان، هر ارزی که برای عرضه واحدهای بیشتر بدون هیچ محدودیتی طراحی شده باشد، تورم زا تلقی می‌شود. یعنی به نیرویی تبدیل می‌شود که می‌تواند بر تولید و مصرف کالاها و خدمات در یک اقتصاد معین تأثیر بگذارد. حجم بالای چنین ارزی نیز تعیین کننده قیمت کالاها در یک بازار خواهد بود.

تعداد واحدهای مورد نیاز برای خرید اقلام زمانی که عرضه یک ارز کم باشد کمتر می‌شود. از سوی دیگر، هنگامی که بازار مملو از واحدهای یک ارز خاص است، خریداران برای خرید همان چیز، باید مبلغ بیشتری پرداخت کنند. به طور مشابه، قدرت خرید رمزارزهای تورمی در مقابل ضد تورمی با تعداد توکن‌های ارز دیجیتال خاص در گردش تعیین می‌شود.

هرچه تعداد ارز دیجیتال در گردش بیشتر باشد، ارزش آن کمتر است. رمزارزهای ضد تورمی، که عرضه محدودی دارند، به دلیل ارزش گذاری بالاتر، قدرت خرید بیشتری دارند. تا زمانی که عرضه‌ی کاهش یافته همراه با افزایش تقاضا و پتانسیل رشد باشد، ارزهای دیجیتال با ضد تورمی قیمت بهتر و خرید بیشتری خواهند داشت.

تبدیل

برخلاف ارزهای فیات ذاتاً تورمی، اگرچه اکثر رمزارزها ممکن است هنگام توسعه تورم‌زا به نظر برسند، اما برای گذار از تورمی به تورم‌زدایی طراحی شده‌اند.

توانایی تبدیل ارزهای دیجیتال تورمی به ارزهای دیجیتال ضد تورمی نه تنها به آنها نسبت به ارزهای فیات برتری می‌دهد، بلکه تضمین می‌کند که توسعه‌دهندگان همیشه می‌توانند رمزارزهای تورمی را به ضد تورمی تبدیل کنند.

هنگام مواجهه با تورم اقتصادی، توسعه دهندگان می‌توانند مکانیسمهای کاهش تورم را در ارزهای دیجیتال تورمی برای کمک به مهار تورم به کار گیرند. اگر بخواهیم به ذکر یک مقال در این باره بپردازیم می‌توانیم به اتریوم اشاره کنیم. این ارز دیجیتال در زمان تبادلات زیاد می‌تواند تعداد معینی از توکن‌های خود را بسوزاند.

ارزش

ارزش دارایی‌های دیجیتالی خاص جنبه مهمی است که باید هنگام مقایسه ارزهای دیجیتال تورمی و ضد تورمی در نظر گرفت. آیا به طور کلی ارزهای دیجیتال ضد تورمی تورمی و تورمی از نظر ارزش متفاوت هستند؟ تفاوت بین رمزارزهای تورمی و ضد تورمی بیان می‌کند که ارزش ارزهای دیجیتال ضد تورمی در طول زمان به دلیل کاهش و یا توقف عرضه، افزایش می‌یابد.

از سوی دیگر، توجه به این نکته مهم است که تقاضا نیز نقش مهمی در افزایش ارزش ارزهای دیجیتال ضد تورمی دارد. بدون تقاضا، ارزش دارایی ضد تورمی نیز به میزان قابل توجهی بر خلاف انتظارات عمومی کاهش می‌یابد.

اما در نظر داشته باشید که ارزش ذاتی یک ارز دیجیتال در درجه اول به این بستگی دارد که آیا این رمزارز به طور بالقوه می‌تواند موارد استفاده متنوعی داشته باشد؟ به عنوان مثال می‌تواند یک ارز دیجیتال منتخب در زمینه‌ی امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و توکن های غیرمثلی (NFT) باشد؟ ETH یک نمونه عالی از چنین ارز دیجیتالی است که اگرچه در دسته‌ی رمزارزهای تورمی قرار دارد اما به دلیل کاربردهای فراوان و محبوبیت ویژه همچنان توانسته ارزش نسبتاً بالای خود را حفظ کند.

سخن پایانی

در انتخاب بین رمزارزهای تورمی و ضد تورمی، بدیهی است که هر دو نوع رمزارز مزایا و معایب خود را دارند. ارزهای دیجیتال تورمی ممکن است با ایجاد موقعیت تقاضای بیشتر از عرضه صنعت ماینینگ کریپتو را حفظ کنند. با این وجود، ارزهای دیجیتال ضد تورمی نیز می‌توانند منجر به افزایش قیمت شوند که به نفع سرمایه‌گذاران است. تنها زمان نشان می‌دهد که کدام یک از این رمزارزها رشد بیشتری خواهند داشت.

بک کوین پلتفرم پاسخگویی به سوالات تخصصی و مشکلات کاربران ارزهای دیجیتال، آماده پاسخگویی به تمامی سوالات شماست. با ما در بک کوین همراه باشید.

جدیدترین مطالب

پربازدیدترین مطالب

نظرات